Hidoyat.uz

Ҳаёт икки оятда мужассам:

1. «Бас, сизларга Мен (тараф)дан ҳидоят келга­нида ким Менинг ҳидоятимга эргашса, йўлдан оз­мас ва бахтсиз бўлмас» (Тоҳо сураси, 123-оят).

2. «Ким Менинг эслатмамдан юз ўгирса, бас, унинг учун танг (бахтсиз)турмуш бўлиши муқаррар» (Тоҳо сураси, 124-оят).

Ушбу икки оят ҳаёт формуласидир. Инсонга улардан бирини танлаш ихтиёри берилган.

* * *

Абдулазиз Торофий бундай дейди: “Одамлар гу­ноҳлари сабабли бир-бирларидан фарқланишади. Шунингдек, гуноҳлар сабабли қалблар бир-бирини ёмон кўради. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай огоҳлантирганлар: “Муҳаммаднинг жони измида бўлган Зотга қасам, икки киши ўзаро дўстлашса, улардан бирининг гуноҳи сабаб ораларига совуқчилик тушади”.

* * *

Абдулазиз Торофий яна айтади: “Шарафли кишилар бўлар-бўлмас нарсаларга ғазабланаверишмайди. Шунингдек, улар устида жанжалашишмайди. Кимнинг қалби буюк ишларга боғланган бўлса, фақат ўшалар билан банд бўлади. Анас ибн Молик ро­зийаллоҳу анҳу бундай дейди: “Пайғамбаримиз алай­ҳиссаломга ўн йил хизмат қилдим. Менга бирон марта “уф” демадилар” (Имом Бухорий ривояти).

* * *

Суфён ибн Уяйна раҳимаҳуллоҳ айтади: «“Сен Мен­га ва ота-онангга шукр қилгин!” (Луқмон сураси, 14-оят). Ким беш вақт намозни адо этса, Аллоҳ таолога шукр қилибди. Ким намоздан сўнг ота-онасини дуо қилса, иккисига раҳмат айтибди».

* * *

Ибн Ражаб раҳимаҳуллоҳ айтади: “Афв Аллоҳ таолонинг исмларидан биридир. Парвардигор афв этиш­ни хуш кўради. Шунингдек, бандалари ҳам бир-бирларини афв этишларини яхши кўради. Агар улар бир-бирларини афв этишса, Аллоҳ таоло ҳам уларга афви ила муомала қилади”.

 “Ҳидоят” журналининг 2020 йил 7-сонидан